Br Edward Kumor SChr - sylwetki zmarłych chrystusowców pracujących w Brazylii.
Fr. Edward Kumor SChr - perfis de padres falecidos da província Sul Americana da Sociedade de Cristo (texto em polonês e português)
Brat Edward Kumor SChr urodził się 25 grudnia 1922 r. w miejscowości Bronina k. Buska Zdroju w ówczesnym powiecie Stopnica w woj. kieleckim. Syn Józefa i Stanisławy z domu Nowotniów. Ochrzczony został w kościele parafialnym M. B. Niepokalanie Poczętej w Busku Zdroju. Tam też w 1935 roku przyjął sakrament bierzmowania. W rodzinnej miejscowości ukończył sześć klas szkoły podstawowej. Po zakończeniu wojny w Śladkowie Dużym ukończył w 1946 r. Szkołę Przysposobienia Spółdzielczego. Do Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu wstąpił 11 lutego 1947 r., otrzymując od swojego proboszcza w Busku Zdroju opinię dobrego katolika oraz uczciwego i sumiennego człowieka. 28 września 1947 roku rozpoczął kanoniczny nowicjat dla braci zakonnych w Morasku, zakończony pierwszą profesją zakonną, którą złożył 29 września 1948 r. w Morasku. Po pierwszej profesji zakonnej został skierowany od l października 1948 r. do domu zakonnego w Ziębicach, gdzie pracował w kuchni do 1 lipca 1955 r. W dniu 29 września 1951 r. złożył w Poznaniu dozgonną profesję zakonna. Podczas pracy w Ziębicach w latach 1951-1954 ukończył organizowany tam kurs katechetyczny. Od lipca 1955 r. został przeniesiony do Domu Głównego w Poznaniu, gdzie pracował w kuchni i ogrodzie do stycznia 1957r. 2 stycznia 1957 r. został przez przełożonych skierowany do Bydgoszczy, gdzie do października pracował w ogrodzie. 10 października 1957 r. powrócił do swojego pierwszego domu zakonnego w Morasku, prowadząc tam gospodarstwo do stycznia 1959 r. 5 stycznia 1959 r. został ponownie skierowany do pracy w kuchni w Ziębicach, a następnie do Świdnicy Śl., gdzie również pracował w kuchni do 1962 r. Kolejnym miejscem pracy był Dom Główny w Poznaniu, gdzie pracował w ogrodzie do 1966 r. Następnie został przeniesiony do Ziębic, gdzie w 1968 r. otrzymał skierowanie do pracy jako pomocnik duszpasterski w Brazylii.
Do Brazylii wyjechał 2 czerwca 1969 r., gdzie pracował jako gospodarz w domu zakonnym w Camaquã RS, a następnie od 1973 r. w domu prowincjalnym chrystusowców w Kurytybie. Tam też obchodził swój srebrny jubileusz ślubów zakonnych. Ówczesny przełożony generalny Towarzystwa ks. Wojciech Kania w liście gratulacyjnym dziękował jubilatowi za: wszystkie piękne owoce pracy i działalności dla dobra naszej wspólnoty oraz za budujący przykład życia zakonnego oddanego służbie Bogu i ludziom..." W 1976 r. przyjechał na odpoczynek do kraju, po którym już nie powrócił do Brazylii. W 1976 r. został skierowany do domu zakonnego prowincji niemieckiej w Essen. Wyjechał 13 listopada 1976 r., pracował tam do 1986 r., kiedy to został przez prowincjała skierowany do domu zakonnego, Genzano di Roma we Włoszech, gdzie pracował jako kucharz i ogrodnik.
15 stycznia 1996 r. Przełożony Generalny wystawił dekret przenoszący brata Edwarda na stałe do Polski. Po wprowadzeniu w obowiązki swojego następcę w Genzano di Roma, brat Edward w marcu powrócił do Domu Głównego w Poznaniu. Po wielu latach pracy mógł cieszyć się już zasłużonym odpoczynkiem, on jednak podjął pracę pomocnika w Księdze Dobrodziejów. Pracował prawie do samego końca swojego życia. Zmarł w Domu Głównym w sobotę 24 stycznia 2004 r. Odszedł do wieczności cicho i spokojnie, tak jak ciche i pracowite było jego życie.
Uroczystości pogrzebowe z udziałem rodziny brata Edwarda, wielu kapłanów, braci i sióstr zakonnych odbyły się w środę 28 stycznia. Mszy św. pogrzebowej przewodniczył przełożony generalny ks. Tadeusz Winnicki, a homilię wygłosił ks. Edward Bruch. Podkreślił w homilii pełne oddanie Zgromadzeniu oraz pracowite życie zmarłego brata. Na cmentarzu miłostowskim kondukt żałobny poprowadził również Przełożony Generalny. Nad otwartą jeszcze mogiłą wypowiedział słowa podziękowań dla rodziny oraz wszystkich uczestników żałobnej uroczystości. Zmarły brat Edward Kumor spoczął w kwaterze chrystusowców.
opracowal ks. Bernard Kolodziej TChr
Irmão Eduardo Kumor SChr
O Irmão Eduardo Kumor nasceu no dia 25 de dezembro de 1922 na localidade de Bronina, perto de Busk Zdrój, no então distrito de Sopnica, na voivodia de Kielce. Filho de Estanislau e Estanislava nascida Nowotna. Foi batizado na igreja paroquial da Imaculada Conceição da V. M. em Busk Zdrój, onde em 1935 também recebeu o sacramento da confirmação. Na localidade natal concluiu as seis séries da escola fundamental. Após o término da guerra,em 1946 concluiu em Srodkowie Duze a Escola de Preparação Cooperativista. Ingressou na Sociedade de Cristo em Poznan no dia 11 de fevereiro de 1947, tendo obtido do seu pároco em Busk Zdrój a avaliação de um bom católico e se uma pessoa honesta e conscienciosa. No dia 28 de setembro de 1947 iniciou o noviciado canônico para irmãos religiosos em Morask, concluído com a primeira profissão religiosa, que ocorreu no dia 29 de setembro de 1948 em Morask.
Após a primeira profissão religioa, a partir de 1 de outubro de 1948 foi encaminhado à casa religiosa em Ziebice, onde trabalhou na cozinha até 1 de julho de 1955. No dia 29 de setembro de 1951 fez em Poznan a profissão religiosa perpétua. Durante o trabalho em Ziebice nos anos 1951-1954 concluiu um curso de catequese ali organizado. A partir de julho de 1955 foi transferido à Casa Central em Poznan, onde trabalhou na cozinha e no jardim até janeiro de 1957.
No dia 2 de janeiro de 1957 foi encaminhado pelos superiores a Bydgoszcz, onde até outubro trabalhou no jardim. No dia 10 de outubro de 1957 voltou à sua p rimeira casa religiosa em Morask, para ser ali o administrador da casa até janeiro de 1959. NO dia 5 de janeiro de 1959 foi novamente encaminhado ao trabalho na cozinha em Ziebice, e em seguida em Swidnica, onde igualmente trabalhou na cozinha até 1962. O lugar seguinte de seu trabalho foi a Casa Central em Poznan, onde trabalhou no jardim até 1966. A seguir foi transferido a Ziebice, onde em 1968 foi encaminhado como auxiliar pastoral no Brasil.
Viajou ao Brasil no dia 2 de junho de 1969 e ali trabalhou como administrador da casa religiosa em Camaquã e depois, desde 1973, na casa provincial da Sociedade de Cristo em Curitiba, onde também comemorou o jubileu de prata dos seus votos religiosos. O então superior geral da Sociedade, Pe. Adalberto Kania, em sua carta de felicitações agradeceu ao aniversariante “por todos os belos frutos do seu trabalho e da sua atividade em prol da nossa comunidade, bem como pelo edificante exemplo de vida religiosa dedicada ao serviço de Deus e das pessoas”.
Em 1976 viajou para um período de descanso na Polônia e não mais voltou ao Brasil. Naquele ano foi encaminhado à casa religiosa da província alemã em Essen. Viajou no dia 13 de novembro de 1976 e trabalhou ali até 1986, quando foi encaminhado pelo provincial à casa religiosa de Genzano di Roma, na Itália, onde trabalhou como cozinheiro e jardineiro.
No dia 15 de janeiro de 1996 o superior geral expediu um decreto transferindo o irmão Eduardo definitivamente à Polônia. Após passar as suas tarefas em Genzano di Roma ao seu sucessor, em março o Irmão Eduardo voltou à Casa Central em Poznan. Após muitos anos de trabalho, já podia alegrar-se com o merecido descanso, no entanto assumiu o trabalho de auxiliar no Livro dos Benfeitores. Trabalhou quase até o final da sua vida. Faleceu na Casa Central no sábado 24 de janeiro de 2004. Afastou-se para a eternidade no silêncio e na paz, da mesma forma que foi silenciosa e laborioso a sua vida.
As solenidades de sepultamento, com a participação da família do Irmão Eduardo, de muitos sacerdotes, irmãos e irmãs religiosas, realizaram-se na quarta-feira 28 de janeiro. A santa Missa fúnebre foi presidida pelo superior geral Pe. Tadeu Winnicki, e a homilia foi pronunciada pelo Pe. Eduardo Bruch, que enfatizou nela a plena entrega à Congregação e a vida laboriosa do falecido irmão. No cemitério de Milostowo o séquito fúnebre foi igualmente conduzido pelo superior geral. Diante do túmulo ainda aberto ele pronunciou palavras de agradecimento à família e a todos os participantes da solenidade fúnebre. O falecido Irmão Eduardo Kumor descansou no jazido da Sociedade de Cristo.
elaborou Pe. Bernardo Kolodziej
