93 lata służby Polonii – Rocznica powstania Towarzystwa Chrystusowego
93 anos de serviço à diáspora polonesa – Aniversário da fundação da Sociedade de Cristo
8 września to dla Towarzystwa Chrystusowego dzień szczególny. Właśnie tego dnia, w 1932 roku, z inicjatywy kardynała Augusta Hlonda – Prymasa Polski – oraz ks. Ignacego Posadzego TChr, powołano do życia zgromadzenie, które miało jedno, jasno określone zadanie: służyć duchowo Polakom rozsianym po świecie, wspierać ich w zachowaniu wiary ojców i narodowej tożsamości.
Od Europy po Australię, od Ameryki Północnej po Afrykę – chrystusowcy towarzyszą Polonii w jej codziennym życiu, głosząc Ewangelię, prowadząc parafie i ośrodki duszpasterskie.
W tym roku, w Kurytybie – uznawanej za stolicę polskiej emigracji w Brazylii – obchodziliśmy 93. rocznicę powstania Towarzystwa Chrystusowego. Wspólna Eucharystia zgromadziła kapłanów i wiernych w parafii św. Piotra i Pawła, sąsiadującej z Domem prowincjalnym.
W koncelebrze uczestniczyli: ks. Mirosław Michalczewski – przełożony Domu prowincjalnego, ks. Józef Wojnar – rezydent tegoż domu, ks. Jan Flig i ks. Stanisław Małysa – proboszcz i rezydent parafii św. Jana Chrzciciela w Kurytybie oraz ks. Kazimierz Długosz ekonom prowincji, a zarazem proboszcz goszczącej nas parafii.
Mszy św. przewodniczył i wygłosił homilię ks. Kazimierz Długosz. Nawiązując do uroczystości Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, w świetle liturgii Słowa przypomniał historię zgromadzenia, podkreślając, jak Boża Opatrzność wpisuje nasze małe ludzkie dzieje w wielką historię zbawienia. Po uroczystej liturgii, w której uczestniczyła liczna grupa parafian, kapłani zostali zaproszeni na kolację przygotowaną przez ks. Kazimierza – czas wspólnoty, wdzięczności i refleksji nad tym, jak dziś odpowiadać na wyzwania emigracji. Ksiądz Kazimierz podzielił się też ze współbraćmi refleksjami z Kapituły generalnej naszego zgromadzenia, która odbyła się w lipcu w naszym Domu generalnym w Poznaniu.
Rocznica powstania Towarzystwa Chrystusowego to nie tylko święto zgromadzenia, ale także okazja do modlitwy za jego założycieli, zmarłych i żyjących członków. To moment, by spojrzeć wstecz z wdzięcznością i naprzód z nadzieją.
Tekst i zdjęcia: ks. Kazimierz Długosz SChr
|
